آداب احوال پرسی کردن (چگونه احوالپرسی کنیم؟)

معمولا ما ایرانی ها زمانی که دوستی را می بینیم پس از سلام شروع به احوال پرسی و جویا شدن از حال و اوضاع طرف می کنیم. یکسری نکات هست که می تواند به ما کمک کند ارتباط اولیه بهتری داشته باشیم. اولین نکته در این زمان این است که خواهشاً از احوال پرسی های […]

معمولا ما ایرانی ها زمانی که دوستی را می بینیم پس از سلام شروع به احوال پرسی و جویا شدن از حال و اوضاع طرف می کنیم. یکسری نکات هست که می تواند به ما کمک کند ارتباط اولیه بهتری داشته باشیم.

اولین نکته در این زمان این است که خواهشاً از احوال پرسی های طولانی حذر کنید، اصلاً نیازی نیست حال تمام قوم و خویش طرف را بپرسید، مطمئنا هم شنیده اید و هم گفته اید که، “حال پدر و مادر خوب هست” یا “خانواده خوب بودند”

حال برخی این سوالات را اینطور می پرسند ” حال بابا خوب بود، مادر که خوبن، داداشت خوبه، دادشت کوچیکه هم خوبه، دایی و عمو چطور بودن، پسرخاله بابا خوبه، راستی همسایه بغلیتون چطور بود و ….”

احوال پرسی های طولانی علاوه بر سربردن حوصله مخاطب، تصویر ذهنی نامطلوبی از شما نیز ایجاد می کند.

نکته بعدی وارد شدن به حریم خصوصی مخاطب است یا پرسیدن سوالاتی که می دانید فرد روبرو شما علاقه ای به پاسخ دادن به آنها ندارد، مثلا فردی که به تازگی با همسرش به اختلاف برخورده شاید دوست نداشته باشد به سوال شما در این خصوص پاسخ بدهد، در کل سعی کنید حال مخاطبتان را در شروع صحبت خوب کنید نه اینکه خاطرات نامطلوبش را برایش یادآوری کنید.

این مطلب را هم بخوانید: چرا نمی توانیم گفتگو کنیم؟ بیماری اَلکَنیسم

البته این را هم باید بگویم که دانستن برخی از وقایع و یا اخبار از دیگران برای خیلی از انسانها جذاب است و شاید بتوان گفت قسمتی از ناخودآگاه انهاست و شما باید بعنوان فردی حرفه ای تلاش کنید تا جلوی این خصیصه نه چندان جالب را بگیرید.

موضوع بعدی شروع صحبت با عبارت های منفی است. تصور کنید فردی پس از چندین سال شما را می بیند و در شروع صحبت و پس از سلام می گوید ” چقدر توی این چند سال چاق شدی” یا “چقدر پیر و شکسته شدی؟ چرا موهات ریخته؟” و عبارت هایی مشابه، چه حسی در ابتدا به شما دست می دهد؟

هیچگاه در شروع صحبت اینگونه عبارت ها را استفاده نکنید، بجای آن عبارت های مثبت به زبان بیاورید، همان فرد را تصور کنید که می گوید: “خوش اندام تر شدی” یا ” چقدر چهرت متین و باوقارتر شده”

♦ پیشنهاد میکنم این مطلب را مطالعه نمایید: مقدمه ای بر مهارت های فن بیان و ارتباطات کلامی

یک نکته کوچک اما مهم

احیاناً برای شما پیش آمده در خیابان یا مسیری، فردی شما را با دوستش اشتباه می گیرد و به سمت شما می آید، برخی در این مواقع با بیمحلی یا گفتن عبارت اشتباه گرفتی از کنار آن فرد می گذرند اما افراد حرفه ای لبخندی می زنند و می گویند: “دوست من فکر می کنم اشتباه شده، من فردی که شما می گویید نیستم” این رفتارها چهره مثبت و قابل احترامی از شما در جامعه می سازد.