

در ویدئوی قبلی (اینجا ببینید) توضیحی کوتاه و یک دقیقه ای در خصوص تهدید در مذاکره دادم و در این ویدئو به ۳ اصل مهم که قبل تهدید کردن در مذاکره باید به آنها فکر کرد پرداخته ایم.
ویدئو آموزش ۲۳ را می توانید از اینجـــــا دانلود نمایید
به نام خدا سلام در ویدئو قبلی خصوص تهدید صحبت کردیم و گفتیم تهدید یکی از ابزارهای مذاکره است
البته این ابزار یک ابزار پر ریسک در مذاکره است چرا که ممکنه به نفع ما در مذاکره استفاده بشه و یا استفاده آن در مذاکره به ضرر ما تموم بشه
اما به هر حال این یک انتخاب در مذاکرات است که من از آن استفاده کنم تا بتوانم به خواسته ها و منافع خودم دست پیدا کنم.
نکته مهم این است که تهدید ابزاری است برای رسیدن من به خواسته ها و منافع خودم در مذاکره
به همین خاطر بزرگان مذاکره توصیه میکنند قبل از آن به سه نکته توجه کنید
اولین نکته این است زمانی که قرار است تهدیدی بکنیم، به این موضوع فکر کنیم آیا این تهدید بر مبنای احساس است یا بر مبنای یک برنامه ریزی از پیش تعیین شده؟
ما در مذاکره اجازه نداریم بر مبنای احساس تهدید بکنیم. معمولاً اتفاق هایی در مذاکره می افتد و صحبتهای جابهجا میشود که ممکن است احساس ما را درگیر کند و ما به صورت احساسی در یک لحظه ناگهان عصبانی شده و دست به تهدید بزنیم.
تهدید در مذاکره باید برنامهریزی شده باشد و چه بهتر قبل از مذاکره برنامه تهدیدهایتان را ریخته باشید و بدانید چه جایی و چه زمانی می توانید از تهدیدها استفاده کنید.
دومین نکته ای که باید به آن توجه کنیم این است که آیا برای ضد تهدیدهایی که ممکن است طرف مقابل من در برابر تهدیدهای هم ارائه کند آماده هستم یا نه؟
هر تهدیدی یک ضد تهدید هم دارد.
زمانی که من طرف مقابلم را تهدید می کند به احتمال فراوان ایشان هم راحت نمی نشیند و حرف من را نمی پذیرد و ممکن است او هم اقدامی انجام بدهد و تهدید کند. آیا من برای آن تهدید ها هم آماده هستم یا نه؟ آیا سناریوهای مختلف جواب دهی به مخاطب را از قبل آماده کرده ام و به آنها فکر کردهام؟
سوم موضوعی که برای ما مهم است و باید به آن فکر کنیم این است که آیا این تهدید قرار است کمک کند من به منافعم دست پیدا کنم یا خیر؟
متاسفانه خیلی از اوقات بر اساس اتفاق هایی که در طول مذاکره می افتد و حرفهایی که مخاطب می زند باعث می شود من تصمیم های احساسی بگیرم و این تصمیم های اساسی منجر به این میشود که من کاری کنم که مخاطبم تنبیه شود و به منافعش نرسد.
در این مواقع من به منافع خودم هیچ کاری ندارم و فقط میخواهم مخاطب به منافعی که می خواهد دست پیدا نکند، به همین خاطر دست به تهدید میزنم، زیر میز مذاکره میزنم و کاری می کنم تا مخاطب به نتیجهای که میخواهد دست پیدا نکند.
گاهاً مذاکره به مراحل خوبی رسیده و نتایج خوبی می توانیم دست پیدا بکنیم اما صرفاً بهخاطر یک لجبازی آن هم با مخاطب خود، تهدیدی می کنم که مذاکره به هم بریزد.
دقت کنید تهدید قرار است ابزاری باشد که من با استفاده از آن به خواستههای خودم دست پیدا کنم و تهدیدی که قرار است ابزاری باشد برای به هم ریختن مذاکره و از دست دادن منفعت ها و خواسته های خودم، هیچ فایده ای ندارد، پس بطور کلی تهدید ابزاریست که قرار است من از آن استفاده بکنم تا به خواستههای خودم برسم
البته این ابزار مذاکره پر ریسک است و اگر خواستم از این ابزار استفاده بکنم این ۳ نکته را باید مد نظر قرار بدهم، از روی احساس تصمیم نگیرم، به ضد تهدیدها فکر کنم و اینکه تهدید باید به من کمک بکند تا به خواستههای خود دست پیدا کند
امیدوارم مذاکرهای خوبی داشته باشید و اگر قرار شد از ابزار تهدید استفاده کنید درست از این ابزار استفاده کنید و بیشترین استفاده و بهره را از این ابزار ببرید
20 دیدگاه دربارهٔ «چند نکته در خصوص نامه نگاری و مکاتبات اداری»
سلام استاد .فوق العاده بود .
سلام،بسیار عالی و کاربردی
باسلام
در قسمت نمونه اداری نباید از کلمه بازگشت به نامه ارسالی به جای پیرو استفاده می شد؟
بله می توانید از بازگشت به نامه … هم استفاده کنید
هر دو مورد صحیح است.چون اقدام انجام شده در جواب نامه میباشد می توان بعضا از پیرو استفاده کرد
باسلام
توضیح درباره تفاوت بین عطف و پیرو و بازگشت بسیار مفید بود. ممنون
با سلام
مدیریت محترم نیست بلکه مدیر محترم است
بنابراین به جای مدیریت محترم از مدیر محترم استفاده میشود
سلام. باتوجه به توضیحات ارائه شده فکر کنم نمونه نامه باید به جای پیرو از بازگشت استفاده میشد.
بله می شود از بازگشت به نامه … هم استفاده کنید.
هر دو مورد صحیح است.چون اقدام انجام شده در جواب نامه میباشد می توان بعضا از پیرو استفاده کرد
با سلام
اگر پیرو دو نامه، نامه سومی بزنیم بهتر است بنویسیم:
پیرو نامه های شماره … و شماره …
یا
پیرو نامه شماره … و نامه شماره …
استاد محترم
با سلام و احترام
از مطالب ارائه شده بهره بردم البته بهنظر بنده در نمونه نامه اداری، شایسته است بهعوض کلمه (مدیریت) نوشته شود (مدیر محترم) چون مدیریت در واقع حوزه مدیریت است و از آنجاکه نمی تواند بهعنوان مخاطب قرار گیرد صحیح نیست.همچنین این مهم راجع به کلمه (ریاست) هم مستتر اس.
درود برشما
ممنون از نکته ای که فرمودید
البته در واژه نامه ها، مدیریت را به معنال مدیر بودن هم ترجمه می کنند و البته توجه به عرف هم مهم است. شما وقتی از واژه مدیر محترم استفاده میکنید، ممکن است این حس منتقل شود که احترام کافی نگذاشته ایم اما مدیریت محترم، این حس را منتقل نمی کند. (یه جورایی میشه مثل بفرما و بفرمایید)
وقتی معنای کلمات در عرف و نظر جامعه تغییر میکند، گهگاهی می شود همراهی کرد و از آنها استفاده کرد.
باز هم ممنون از نظر و لطف شما
سلام در ارسال پیام از چارگون میتوان برای گیرندگان غیر اصل رونوشت به کار نبرد وبرای تعداد مشخص گیدنده اصل اسامی را جستجو کرد؟
با سلام و خسته نباشید
اشاره حضرتعالی به موضوع عرف به طور کل بجاست ولی در مواقعی که بشود موارد صحیح را جایگزین نمود باید تلاش کنیم ، مورد صحیح را بکار ببریم به ویژه اینکه کلمه “محترم” برای فرد بکار می رود نه مکان. بنابراین بهتر است بجای مدیریت محترم از مدیر محترم… و بجای ریاست محترم از رئیس محترم … استفاده شود.
سلام و درود برشما
نکته ای که فرمودید کاملاً بجا و صحیح است.
بهتر است اینگونه که شما بیان کردید نوشته شود.
با درود و ادب
مطالب بسیار عالی بود.
ولی بنده با مواردی در نامه نگاری به شدت مخالف هستم و هرگز واژه هایی را در نامه نگاری های خود استفاده نمی نمایم.
نامه یک سند رسمی می باشد، بنابر این خواهشی در نامه وجود ندارد.
از آنجا که بیشتر نامه نگاری ها در سازمان ها و یا بین سازمانی صورت می گیرد، همواره قوانینی وجود داشته که تمام افراد ملزم به رعایت آن ها می باشند، در نتیجه هر کس موظف به رعایت و اجرای قوانین است، پس خواهشی وجود ندارد، حتی برای مقام بالاتر از خود.
در این رابطه چنانچه کارمندان بنده از این واژه ها در نامه های خود استفاده نمایند، نامه آن ها عودت داده شده و درخواست ویرایش بر مبنای کرامت انسانی و پرهیز از تحقر و تکثر می گردد.
همچنین واژه زشت و اشتباه “استحضار” را درک نمی کنم.
وقتی واژه های زیبای فارسی “آگاه یا آگاهی” وجود دارد، چرا باید با واژه سخت بکار برد و اساس این پاچه خواری چرا باید گسترده و رواج یابد. حتی اگر مخاطب بالا دستی باشد.
به اساتید محترم ادبیات پیشنهاد می گردد به جای ترویج واژه ها و اصطلاحات مرسوم و اشتباه، به فرهنگ سازی و آموزش واژه های سنگین و فارسی همت گمارند. (چرا سلام؟ چرا درود نه؟؟؟)
نگاهی به نامه های شصت- هفتاد سال گذشته، علاوه بر فرح بخشی، غرور و بزرگی زبان فارسی را صد چندان می نماید.
پایدار باشید، رک گوی همیشگی میرعماد قربانیان
درود بر شما
ممنون
استفاده از واژه ..دستور فرمایند..به جای واژه .دستور فرمایید ..صحیح است یاغلط….
عالی