

یکی از موضوعات مهم در مذاکره، امتیاز است، ما در مذاکره هایمان امتیاز می دهیم و امتیاز می گیریم. بعنوان مثال در یک مذاکره فروش، فروشنده می خواهد جنسش را بفروشد و خریدار می خواهد در قبال پولی که می دهد جنسی را بدست آورد، هر دو اینها امتیازی را میدهند تا امتیازی دریافت کنند. فروشنده امتیاز (محصولش) می دهد تا یک امتیاز از خریدار (پول) دریافت کند.
امتیاز جنبه های دیگری هم دارد، مانند تخفیف ها، موعد تحویل و ….
نکته مهم اینجاست که همه ما دوست داریم در مذاکره امتیاز کمتری بدهیم و امتیاز بیشتری دریافت کنیم یا بهتر بگویم، دوست داریم امتیاز های بهتری را معامله کنیم.
در این مطلب می خواهم چند نکته مهم را در امتیاز دهی هنگام مذاکره برای شما بگویم تا با این موضوع بیشتر آشنا شوید.
گاهاً دیده می شود برخی از مذاکره کننده ها مدام به دنبال امتیاز گرفتن هستند و زمانی که صحبت از امتیاز دادن آنها می شود، به هیچ وجه حاضر به امتیاز دادن نیستند، نه حاضرند تخفیف بدهند، نه می خواهند در تحویل محصول کاری بکنند و نه بهبودی در شرایط دریافت پول، با این کار آنها طرف مقابل را در فشار و تنگنا قرار می دهند و این کار باعث می شود، مخاطب به مرور نسبت به او گارد دفاعی بگیرد و حتی ممکن است معامله و مذاکره ناموفق خاتمه یابد.
هیچگاه همه امتیاز ها را در ابتدای مذاکره رو نکنید، این یکی از اشتباه های بزرگ فروشنده ها و مذاکره کننده های آماتور است،
همان ابتدا می گویند: ” ۱۵% به شما تخفیف می دهیم، حمل و نقل هم با خودمان، مبلغ را هم هر طور دوست داشتید پرداخت کنید.”
این روشی کاملاً اشتباه است. پیشنهاد می شود، مقداری صبر کنید تا مخاطب شما صحبت کند، ببینید اصلا او بدنبال چه امتیاز هایی هست، اصلاً شاید او به ۵% تخفیف راضی باشد، چرا باید ۱۵% تخفیف بدهید، شاید مشتری و مخاطب مذاکره اصلاً از شما تحویل بار نخواهد، شاید مخاطب مذاکره دوست داشته باشد شما به اوامتیاز دیگری مانند بسته بندی خاص یا آموزش در فروش بدهید. پس ترجیحاً صبر کنید مخاطب شما در مذاکره صحبت کند.
معمولا می گویند نفر اول در مذاکره، شروع کننده و خط دهنده مذاکره هست و نفر دوم تعیین کننده نتیجه مذاکره. به همین خاطر معمولاً پیشنهاد می شود که در مذاکره شما نفر دومی باشید که حرف می زنید، امتیاز می دهید و صحبت می کنید.
زمانی که در مذاکره نفر دوم هستید، مخاطب صحبت هایش، خواسته هایش و امتیازهای اولیه را داده است و شما می توانید با استراتژی بهتر و با دست پر با او مذاکره کنید. (مانند مثالی که در پاراگراف قبلی گفتم)
البته توصیه می شود در برخی مواقع نفر دوم نباشید و شما شروع کننده مذاکره باشید،
یک حالت زمانی است که مخاطب مذاکره هیچ اطلاعاتی در خصوص قوانین و موارد تخصصی سازمان شما و صنف شما ندارد، در این مواقع ممکن است پیشنهاد و خواسته ای غیر معقول بدهد و روند مذاکره شما پیچیده شده و بهم بریزد. بعنوان مثال فرض کنید قرار است با فردی برای همکاری مشترک تفاهم نامه ای بنویسید. و براساس آن مخاطب شما، برای کار شما که در حوزه نرم افزارهای صنعتی است، بازاریابی انجام بدهد. او تا بحال این کار را انجام نداده است و شما با او وارد مذاکره می شوید و با این تصور که باید نفر دوم در مذاکره باشید، به او می گویید، به نظرتان چند درصد حق بازاریابی برای شما خوب است؟ مخاطبتان کمی فکر می کند و می گوید ۳۰% . در صورتی که در صنف شما حق بازاریابی حداکثر ۸% است، اما زمانی که او این را می گوید، کار بسیار سختی است که بتوانید عدد ۳۰% را به ۸% کاهش دهید.
حالت بعدی زمانی است که شما سازمانی قدرتمند دارید، در این مواقع نیز برای نشان دادن قدرت خودتان و اینکه برای همه چیز برنامه ریزی دارید، همان ابتدا و با قدرت مواضع و پیشنهادهای خودتان را مطرح می کنید.
یکی از ترفندهای مذاکره کننده های حرفه ای، سکوت در مذاکره هست. آنها زمانی که شما امتیازی می دهید سکوت می کنند، سکوت آنها باعث می شود شما تصور کنید که او از امتیاز شما خوشش نیامده و دلخور شده است، به همین خاطر مجدد امتیاز می دهید، و این کار ممکن است تا چندین امتیاز تکرار شود.
اجازه بدهید مثالی بزنم، فرض کنید می خواهید خانه ای را به یکی از دوستانتان بفروشید، به او می گویید: ” خانه ۱۵۰ میلیون قیمت کارشناسی شده است، اما شما ۱۰ میلیون آن را ندهید.” دوستتان مقداری سکوت می کند (شاید در سکوتش دارد به قیمت و تخفیف فکر می کند) در این زمان که شما با سکوت او در مذاکره مواجه می شوید ممکن است بگویید : خیلی خوب، ۵ میلیون دیگر را هم نده.اگر سکوت ادامه پیدا کند ممکن باز هم تخفیف بدهید و همه هزینه های محضر و بنام زدن خانه را هم کامل بپذیرید.
مراقب باشید، در وهله اول در دام سکوت در مذاکره گرفتار نشوید و در مرحله دوم به هیچ وجه پشت سر هم در مذاکره امتیاز ندهید، همواره پس از یک امتیاز که می دهید صبر کنید تا از طرف مقابلتان در مذاکره هم امتیاز دریافت کنید.
جهت مطالعه بخش دوم این مطلب کلیک نمایید
20 دیدگاه دربارهٔ «چند نکته در خصوص نامه نگاری و مکاتبات اداری»
سلام استاد .فوق العاده بود .
سلام،بسیار عالی و کاربردی
باسلام
در قسمت نمونه اداری نباید از کلمه بازگشت به نامه ارسالی به جای پیرو استفاده می شد؟
بله می توانید از بازگشت به نامه … هم استفاده کنید
هر دو مورد صحیح است.چون اقدام انجام شده در جواب نامه میباشد می توان بعضا از پیرو استفاده کرد
باسلام
توضیح درباره تفاوت بین عطف و پیرو و بازگشت بسیار مفید بود. ممنون
با سلام
مدیریت محترم نیست بلکه مدیر محترم است
بنابراین به جای مدیریت محترم از مدیر محترم استفاده میشود
سلام. باتوجه به توضیحات ارائه شده فکر کنم نمونه نامه باید به جای پیرو از بازگشت استفاده میشد.
بله می شود از بازگشت به نامه … هم استفاده کنید.
هر دو مورد صحیح است.چون اقدام انجام شده در جواب نامه میباشد می توان بعضا از پیرو استفاده کرد
با سلام
اگر پیرو دو نامه، نامه سومی بزنیم بهتر است بنویسیم:
پیرو نامه های شماره … و شماره …
یا
پیرو نامه شماره … و نامه شماره …
استاد محترم
با سلام و احترام
از مطالب ارائه شده بهره بردم البته بهنظر بنده در نمونه نامه اداری، شایسته است بهعوض کلمه (مدیریت) نوشته شود (مدیر محترم) چون مدیریت در واقع حوزه مدیریت است و از آنجاکه نمی تواند بهعنوان مخاطب قرار گیرد صحیح نیست.همچنین این مهم راجع به کلمه (ریاست) هم مستتر اس.
درود برشما
ممنون از نکته ای که فرمودید
البته در واژه نامه ها، مدیریت را به معنال مدیر بودن هم ترجمه می کنند و البته توجه به عرف هم مهم است. شما وقتی از واژه مدیر محترم استفاده میکنید، ممکن است این حس منتقل شود که احترام کافی نگذاشته ایم اما مدیریت محترم، این حس را منتقل نمی کند. (یه جورایی میشه مثل بفرما و بفرمایید)
وقتی معنای کلمات در عرف و نظر جامعه تغییر میکند، گهگاهی می شود همراهی کرد و از آنها استفاده کرد.
باز هم ممنون از نظر و لطف شما
سلام در ارسال پیام از چارگون میتوان برای گیرندگان غیر اصل رونوشت به کار نبرد وبرای تعداد مشخص گیدنده اصل اسامی را جستجو کرد؟
با سلام و خسته نباشید
اشاره حضرتعالی به موضوع عرف به طور کل بجاست ولی در مواقعی که بشود موارد صحیح را جایگزین نمود باید تلاش کنیم ، مورد صحیح را بکار ببریم به ویژه اینکه کلمه “محترم” برای فرد بکار می رود نه مکان. بنابراین بهتر است بجای مدیریت محترم از مدیر محترم… و بجای ریاست محترم از رئیس محترم … استفاده شود.
سلام و درود برشما
نکته ای که فرمودید کاملاً بجا و صحیح است.
بهتر است اینگونه که شما بیان کردید نوشته شود.
با درود و ادب
مطالب بسیار عالی بود.
ولی بنده با مواردی در نامه نگاری به شدت مخالف هستم و هرگز واژه هایی را در نامه نگاری های خود استفاده نمی نمایم.
نامه یک سند رسمی می باشد، بنابر این خواهشی در نامه وجود ندارد.
از آنجا که بیشتر نامه نگاری ها در سازمان ها و یا بین سازمانی صورت می گیرد، همواره قوانینی وجود داشته که تمام افراد ملزم به رعایت آن ها می باشند، در نتیجه هر کس موظف به رعایت و اجرای قوانین است، پس خواهشی وجود ندارد، حتی برای مقام بالاتر از خود.
در این رابطه چنانچه کارمندان بنده از این واژه ها در نامه های خود استفاده نمایند، نامه آن ها عودت داده شده و درخواست ویرایش بر مبنای کرامت انسانی و پرهیز از تحقر و تکثر می گردد.
همچنین واژه زشت و اشتباه “استحضار” را درک نمی کنم.
وقتی واژه های زیبای فارسی “آگاه یا آگاهی” وجود دارد، چرا باید با واژه سخت بکار برد و اساس این پاچه خواری چرا باید گسترده و رواج یابد. حتی اگر مخاطب بالا دستی باشد.
به اساتید محترم ادبیات پیشنهاد می گردد به جای ترویج واژه ها و اصطلاحات مرسوم و اشتباه، به فرهنگ سازی و آموزش واژه های سنگین و فارسی همت گمارند. (چرا سلام؟ چرا درود نه؟؟؟)
نگاهی به نامه های شصت- هفتاد سال گذشته، علاوه بر فرح بخشی، غرور و بزرگی زبان فارسی را صد چندان می نماید.
پایدار باشید، رک گوی همیشگی میرعماد قربانیان
درود بر شما
ممنون
استفاده از واژه ..دستور فرمایند..به جای واژه .دستور فرمایید ..صحیح است یاغلط….
عالی