شروع سخنرانی از مهم ترین قسمت های سخنرانی است که اگر سخنران نتواند این لحظه را مدیریت کند و از پس آن بخوبی برنیاد، احتمال دارد که در طول مسیر سخنرانی با مشکل مواجه شود و یا حضار به صحبت های او توجه نکنند.
طبق بررسی ها، توجه حضار در شروع سخنرانی در بالاترین سطح است و اگر سخنران بتواند شروع خوبی داشته باشد، توانسته از این توجه برای میخکوب کردن حضار استفاده کند.
معمولاً راهکارهای مختلفی برای شروع سخنرانی پیشنهاد می شود که در این مطلب به برخی نکات آن می پردازیم.
وقتی پای صحبت خیلی از سخنران ها می نشینیم، شروع صحبت آنها تقریباً شبیه هم است، عبارت های تکراری مانند:
“سلااااام، حالتون چطوره؟”
بنام خدا، سلام، امیدوارم خوب باشید، من امروز قصد ندارم خیلی مستدع اوقات شما بشم …”
“سلام، من عذر میخوام، کمی سرما خوردم و صدام گرفته …”
“من از همگی پوزش می خوام و سعی می کنم کمتر حرف بزنم …”
این شروع های تکراری باعث می شود در همان ابتدای سخنرانی، توجه مخاطب را از دست بدهید.
اصل مهمی که در شروع سخنرانی به آن اشاره می کنند، این است که متفاوت تر از دیگران در شروع حاضر شوید. حتماً لازم نیست سلام کنید، حتماً لازم نیست بخاطر تاخیر یا هر چیز دیگری عذر خواهی کنید، شما باید بگونه ای شروع کنید که مخاطب تمام توجه خودش را به شما معطوف کند.
چند سال پیش دوستی برای برنامه ریزی شروع سخنرانی خودش، پیش من آمد، وقتی موضوع را بررسی کردیم، برای همان موضوع یک مورد خاطره پیدا کردیم و ایشان سخنرانی با همان خاطره و داستان شروع کرد. به گفته دوستم، این اولین سخنرانی او بود که حضار از همان اول تمام و کمال به حرف های او گوش می دادند.
من در مطالب بعدی در خصوص روش های شروع جذاب مانند داستان گویی برای شما بیشتری خواهم نوشت اما در اینجا چند نمونه شروع سخنرانی متفاوت را باهم مرور می کنیم:
دیدگاهتان را بنویسید