اهمیت جدی صحبت کردن در گفتگوهای سرنوشت ساز

وقتی دو یا چند نفر وارد یک گفتگوی سرنوشت ساز می شوند، افکار و عقاید یکسانی ندارند. رهبران گفتگو فضایی را ایجاد می کنند که همه با اطمینان و امنیت بتوانند نظر خود را در مقابل عقاید دیگر بیان کنند.

اساس تسلط در گفتگوهای سرنوشت ساز، «توانایی ورود به مکالمه» است. به این معنی که بتوانید سر صحبت را باز و آزادانه با طرف مقابل صحبت کنید.

برای مثال، زمانی معاون یک شرکت نسبت به تصمیم مدیرعامل در خصوص نقل مکان شرکت به محل جدید تردید داشت. کارکنان نیز از جابجایی هراس داشتند؛ اما از صحبت کردن در این باره می ترسیدند. در یک جلسه مهم، معاون نگرانی های خود را به شکلی آرام اما بسیار سیاست مدارانه مطرح کرد. مدیرعامل متوجه شد که سعی داشته نظر خودش را به دیگران تحمیل کند و از تصمیم خود صرفنظر کرد.

بنیان یک مکالمه اثرگذار بر اطلاعات درست و کافی که افراد به طور صادقانه مطرح می کنند استوار است. افرادی که به هنر گفتمان مجهزند فضایی امن ایجاد می کنند که در آن بتوان نظر و ایده و یا مشکل خود را حتی اگر غیر متداول و بحث برانگیز باشد بیان کرد. چراکه دانسته های بیشتر به تصمیم هایی بهتر منجر خواهد شد.

وقتی دو یا چند نفر وارد یک گفتگوی سرنوشت ساز می شوند، افکار و عقاید یکسانی ندارند. رهبران گفتگو فضایی را ایجاد می کنند که همه با اطمینان و امنیت بتوانند نظر خود را در مقابل عقاید دیگر بیان کنند.

اگر دیدگاه کسی اشتباه به نظر رسیده و خلاف عقاید مرسوم باشد و یا به جدال و ستیزه دامن بزند، باز هم آن شخص باید برای بیان آن احساس آزادی کند. ایجاد این «مخزن معانی مشترک» باعث می شود افراد گزینه های بیشتری داشته باشند و تصمیمات بهتری اتخاذ کنند؛ زیرا داده ها و اطلاعات صحیح تر و بهتری در اختیار خواهند داشت. ممکن است روند مذاکره طولانی شود، اما با این وجود تصمیم نهایی ارزشمندتر خواهد بود. وقتی خود افراد تصمیمی را اتخاذ می کنند، تمایل بیشتری برای عمل به نتایج آن دارند و سریع تر و با تعهد بیشتر عمل می کنند.

این مطلب را هم بخوانید: به نتیجه رساندن و اجرایی کردن اقدام ها در گفتگوهای سرنوشت ساز

راه ورود به مکالمه در یک گفتگوی سرنوشت ساز، ساختن این «مخزن معانی» از طریق امنیت بخشیدن به مذاکره است تا همه بتوانند سر گفتگو را باز و اظهار نظر کنند. اهمیت ایجاد فضایی امن برای گفتمان با این مثال روشن تر می شود. بنا به گفته نویسندگان کتاب سالانه تعداد بی شماری از افراد حدود ۹۸ درصد- در بیمارستانها به علت خطای انسانی فوت می کنند. علت اصلی تکرار این حوادث غم انگیز سکوت کادر حرفهای بیمارستانها و ترس از بیان خطاهایی است که مشاهده می کنند.

بدون شک تصمیم گیری بر اساس اطلاعات ناقص کارآمد نخواهد بود؛ اما اگر فضایی امن برای بحث آزادانه فراهم شود و افراد به اهمیت بیان صادقانه مشکلات در رسیدن به راه حلی نتیجه بخش پی ببرند، نه تنها اطلاعات جامعی را در این فضا منتقل خواهند کرد بلکه حتی نقش پررنگ تری در پیاده سازی تصمیمات ایفا می کنند.

مطلب فوق برگرفته از کتاب گفتگوهای سرنوشت ساز نوشته کری پاترسون است

امتیاز ۵ از ۱ رای